Alimler ve Medreseler Birliği
“İnna Lillahi ve İnna İleyhi Raciun”
Coğrafyamızın saygın âlim ve mürşitlerinden Muhammed Emin Er Seyda’mızın vefatını büyük bir teessürle öğrenmiş bulunuyoruz. “Bir âlimin ölümü âlemin ölümüdür” kaidesince Seyda’nın vefatını ümmet için büyük bir kayıp olarak görüyoruz.
Cehaletin ve yozlaşmanın hüküm sürdüğü bir zamanda Seyda’nın, şeri ilimleri ile tasavvuf ilmini birleştirerek farklı bir maya yoğurması, ilim ile irfanı birleştirmesi ve özellikle bu profille cihadi alanlara girmesi onun ne denli bir kişilik sahibi olduğu için yeterlidir.
Muhammed Emin Er Seyda’mız, “Zülfü gül” lakabını taşıyan Hacı Zülfikar’ın oğlu olup, milâdî 1914, hicrî 1332 tarihinde, Birinci Dünya Savaşı’nın başlarında Diyarbakır’ın Çermik kazasının Külüyan (yeni ismiyle Kalaş) köyünde doğdu. 25 yaşından sonra ilim tahsiline başlayan Seyda, bölgenin birçok medreselerinde tahsil gördü. Nihayet 1950 yılında bölgemizdeki medreselerde takip edilen sıra kitaplarını bitirip Norşin’de Şeyh Muhammed Ma’sûm’un oğlu Şeyh Muhammed Ma’şuk’tan (ki kendisi Abdurrahman et-Tâğî’nin torunudur) icazet aldı. Kendisinden bu ilimleri birçok talebe okudu. ve yüzlerce icazet verdi.
Ayrıca, tasavvuf ve irfanda da muhtelif mürşitlerin terbiyesinden geçti. Amelî icazetini (halkı irşat iznini), merhum Muhammed Saîd Seyda el-Cezeri’den aldı. İlim tahsilinden sonra hayatı boyunca ders verme, imamlık, vaizlik, tebliğ ve İslam’a davet gibi hizmetlerle meşgul oldu.
İlim tahsili yıllarından başlayarak hayatı boyunca ders verme, imamlık, vaizlik, tebliğ ve İslam’a davet gibi hizmetlerin yanı sıra Ruslara karşı Afgan cihadına katılarak ümmetin meseleleriyle de doğrudan ilgilenip meşgul oldu.
Bu vesileyle merhum Seyda’mıza rabbimizden gani gani rahmet ve mağfiret diler, değerli yakınlarına ve tüm Ümmet’e sabrı cemil niyaz ederiz.
Alimler ve Medreseler Birliği
